Teatro de Juan Radrigán (11 obras)

317 le quitan la via antes de tiempo es que le hacen una porque- ria re grande; y no es na contra una nomas, es un atropello contra el cielo y la tierra tambikn. V 0 z M A D E - La muerte es una sola, Jaque; si la des- gracia grandejue que a nostros 10s mataron por dentro, no porjuera. V 0 Z J A Q U E - (Con creciente dolor y fuha creciente) Los tironiaron hasta que 10s separaron de la via. . . Los aparta- ron del olor de 10s hijos, del calor de 10s marios; 10sjueron rompiendo como ramas de drboles secos, 10s hicieron. . . V o z M A D E - (Aflig-ida) No, no vai a maldecir; acukr- date que vinimos a nacer, acukrdate que volvimos pal sa16,i pa volve a nacer! (Enciende la luz. Jaque y Made, exageradamente pintadas, provocatiuamente uesti- das (mlis bitn, pattticamente provocatzvas) quedan un momento znmdviles.) J A Q u E - No se siente na, ah? M A D E - El Antonio es el unico que mete bulla a esta hora, per0 quizas aonde se ha fondiao. J A Q u E - No; yo te digo aqui aentro (se toca). No se siente ni’un cambio. M A D E - Yo si. (Se mueve, alegre, deslumbrada) Siento como si la sangre me bailara adentro, como si la pie1 me apretara. (Quiere hacerla participar) iC6mo no vai a’star con- tenta, como no vai a entender! J A Q U E - Si ho, si entiendo. Lo que pasa es que a veces la alegria no alcanza pa borrar toas las penas que una tiene adentro. M A D E - <Sabis?Voh naciste pa puro poner de malge- nio a la via. Pero ahora tenis que cambiar (alegre) toiste?: te- nis que cambiar. (Seria) <Nocreis que El 10s va a salvar? J A Q u E - (Conformandola) Si ho, si voy creyendo. M A D E - No PO,tenis que decirlo con mas ganas; la fe te tiene que salir del medio del coraz6n. Esto es la verdh. . . Es lo mas grande que puede pasarle a una persona (MoviPn- dola) iY 10s pas6 a nosotros, a nosotros, Jaque!. . .

RkJQdWJsaXNoZXIy Mzc3MTg=